امروز احساس کردم آزاد چقدر بزرگ شده! یه پسر واقعی! :)

دو سه روزی می شه که تعطیله و ما تهران نیستیم. ازاد اومده کاشان خونه مادر بزرگ پدریش. اینجام حسسابی شلوغ پلوغه. از دختر عمو و پسر عمه و ... گرفته تا عمو و عمه و ... پسر عمه‌زا و ... در سایزها و جنس‌ها و سن‌ها و ابعاد گوناگون.

تا همین دفعه پیش (حدود یک ماه پیش) که میومدیم اینجا، مسائل من و آزاد به خاطر همین شلوغیها خیلی زیاد می‌شد و گاهی ناراحتیهایی پیش میومد برام. بچه داری تو محیط بیرون از خونه اونم تو یه جمع شلوغ با تعداد زیادی بچه و کسایی که روش های تربیتیشون با تو کلی فرق داره، کمی سخت می شه. ولی اینبار با دفعه های قبلی فرق داشت . آزاد بدون حضور من با بچه های فامیل ساعت ها ی زیادی سرگرم می شد و بازی می کرد. البته من از دور هواشو داشتم. یا به کسی می سپردمش. ولی این بار نگرانیهای دفعات پیش رو نداشتم. و من و ازاد و اقای همسر هر سه احساس خوبی داشتیم. :) و فکر می کنم ازاد واقعا به این جور بازیا در کنار بچه های فامیل احتیاج داره و هر چند وقت یک بار براش خیلی لازمه. هر  چند چیزایی که گاهی توی همین مراوده ها یاد می گیره اصلا مورد پسند من نیست . ولی مسلما یکی از مسائلی که از این به بعد بیشتر باهاش سر و کار دارم همین آموزشاییه که بچه از محیط می گیره که بیشتر باید در موردش اطلاعات داشته باشم.

چون آزاد قبل از این که پسر من باشه یه انسان آزاده! نه!